انتشارات هرمس منتشر کرد:

این کتاب می‌کوشد به پیشبرد «نقشه برداری شناختی» از منظومه جهان معاصر کمک کند و پس از ارائه توصیفی کوتاه از ویژگی‌های اصلی سرمایه داری معاصر، طرحی کلی از خطوط اصلی ایدئولووژی مسلط به دست دهد، آن هم با تمرکز بر پدیده‌ها ی ارتجاعی (و مشخصا شورش‌های پوپولیستی) که در واکنش به تخاصم‌های اجتماعی سر بر می‌آورند.

نیمه دوم کتاب به دو جنبش رهایی بخش بزرگ ۲۰۱۱- بهار عرب و جنبش اشغال وال استریت-می پردازد و پس از آن، از خلال بحثی درباره سریال وایر، با این پرسش دشوار درگیر می‌شود که چگونه می‌توان با سیستم مبارزه کرد و به فرایندهای پیشرفته و پیچیده آن دامن نزد.

وقایعی مانند جنبش اشغال وال استریت و بهار عرب و تظاهرات در یونان و اسپانیا و نظایر آن را باید نشانه‌هایی از آینده تعبیر کرد. به عبارت دیگر، باید روی گردانیم از منظر تاریخی گرایانه معمولی که یک واقعه را از طریق زمینه و پیدایش آن درک می‌کند. طغیان‌های رهایی بخش رادیکال را نمی‌توان این گونه درک کرد: به جای تحلیل آن‌ها به عنوان بخشی از پیوستار گذشته و حال، باید آنها را در منظر آینده بیاوریم وهمچون تکه پاره‌هایی محدود و کج و معوج (و گاه حتی منحرف) از یک آینده اتو پیاپی در نظر بگیریم که به منزله پتانسیلی پنهان در حال حاضر نهفته است.