داستان یک قول

سرژ شالاندون ۶۷ ساله که هفت رمان در کارنامهٔ ادبی خود ثبت کرده، با دومین رمانش به نام داستان یک قول موفق شد جایزهٔ مدیسی (Prix Medicis) را در سال ۲۰۰۶ از آن خود کند. خانه‌ای با اتاقی زیرشیروانی و پنجره‌ای بلند، یک زوج سالخورده و دوست‌داشتنی، هفت دوست صمیمی، کافه‌ای در شهر و یک «قول» هستهٔ مرکزی داستان این کتاب را شکل می‌دهند. خانه‌ای در حاشیهٔ یک دهکدهٔ زیبا که ساکنینش زوج سالخورده‌ای به نام اِتیِن و فووِت هستند و هرگز از عشق ورزیدن به هم دست نکشیدند. آن‌ها زمانی که جوان بودند بچه‌های دهکده را به خانهٔ زیبای خود دعوت می‌کردند تا برایشان کتاب بخوانند. بچه‌هایی که سال‌ها بعد قدردانی خود را از اتین و فووت دریغ نکردند. بعد از فوتِ این زوج سالمند، حالا گروهی متشکل از هفت دوست که یکی از آنها برادر اتین هم هست، با هم قرار گذاشته‌اند و به هم قول داده‌اند که هرکدام یک روز از هفته را به سرزدن به خانهٔ اتین و فووت اختصاص دهند؛ هفت دوست و هفت روز هفته…