انتشارات آنیما منتشر کرد:
چند ساعتی می‌شود که تنها در ساحل ایستاده‌ام. غروب‌ها دریا ترسناک‌تر است. طوفان شده است. آن دورترها ارتفاع بعضی از امواج به سه متر هم می‌رسد. به نوک پایم نگاه می‌کنم. به دریا خیره می‌شوم. به مرگ فکر می‌کنم. دوباره به نوک پایم نگاه می‌کنم که حالا دیگر آب آن را خیس کرده است. زندگی و مرگ مثل ساحل و دریا هستند؛ همین قدر بی‌مرز، همین قدر بی‌قاعده…