انتشارات آتیسا منتشر کرد:

چطور می‌توان شوق لحظه برخاستن را برای انسان‌ها به ارمغان آورد به طوری که همگان خواستار و خواهان رشد زن‌ها شوند؟ به نظر من تنها گام برای پیشرفت و ارتقای زنان این است که از پایین کشیدن آنها جلوگیری کنیم. در طول بیست سال سفر به دور دنیا، بارها و بارها زنانی را دیده‌ام که

خواهان تصمیم گیری آزادانه بوده‌اند. آنها می‌خواستند برای بچه دار شدن یا نشدن خودشان تصمیم بگیرند اما نمی‌توانستند؛ چراکه لوازم پیشگیری از بارداری در اختیارشان نبوده است. نه تنها بچه دار شدن، زنان و دختران سراسر دنیا از حقوق زیادی محروم هستند. مثلا آنها نمی‌توانند همسرشان را انتخاب کنند. حتی تصمیم درباره زمان ازدواجشان هم دست خودشان نیست. بسیاری از آنها اجازه ندارند به مدرسه بروند و خواندن و نوشتن بیاموزند. نمی‌توانند درآمدی مستقل داشته باشند یا حتی بیرون از خانه کار کنند. طلاق در بسیاری از جوامع نوعی تابوست. در جوامع دیگری زنان نمی‌توانند به تنهایی به پزشک مراجعه کنند. در بسیاری از جوامع آنها حتی حق رأی ندارند چه برسد به اینکه بخواهند نامزد انتخاباتی بشوند. رانندگی کردن، ورزش کردن، سرمایه گذاری و حتی برخی رشته‌های دانشگاهی مانند کامپیوتر برای زنان در برخی جوامع ممنوع است. در مواردی، قانون و حکومت این حقوق را منع می‌کند اما اگر قانونی هم بشوند، ساختار متعصب جامعه آن را نمی‌پذیرد.