انتشارات موسسه پژوهشی حکمت و فلسفه ایران منتشر کرد:
تاریخ فلسفه معاصر تاریخ جریان‌های فلسفی متعدد است. کثرت جریان‌ها و موضوعات فلسفی یکی از اوصاف بارز فلسفه در دوران معاصر است. در گذشته، سالیان دراز طول می‌کشید تا جریان‌ها و مکاتب فلسفی شکل گیرند. این شکل گیری، چنانچه پذیرش آرای افلاطون و ارسطو را در نظر گیریم، بعضا حتی به بیش از هزار سال نیز رسیده است. اندیشه افلاطون به واسطه نوافلاطونیان ادامه پیدا کرد و در قرن یازده میلادی با کشف آثار اصلی افلاطون مجددا احیا شد و در قرن‌های چهارده و پانزده با قول به اصالت اسم (Nominalismus) ازنو زاده شد. به همین ترتیب، مسلمانان و مسیحیان در قرن سیزده میلادی، با کشف آثار اصلی ارسطو و تفاسیر خود بر آنها، باعث تجدید حیات و شکوفایی آن شدند. اما وضعیت درمورد فلسفه‌های قرن بیستم به گونه‌ای دیگر است؛ به طوری که جریان‌های فلسفی زود به زود و به فاصله ده تا بیست سال جای خود را به دیگر جریان‌ها می‌دهند.