انتشارات سروش منتشر کرد:
اسم افسانه را که شنید، موهای تنش سیخ شد و درد به روده‌هایش چنگ انداخت. برای آسودگی خاطر، باز به حرف‌هایی که روز اخر بین خودش و افسانه، رد و بدل شده بود فکر کرد. چه بی‌رحمانه دستش انداخته بود.
-هاهاها، یعنی اینو تو نوشتی خالی بند؟ من کمکت نکنم اسم خودتم می‌نویسی اب سانه…!
-آره؛ به جون خودم، خودم نوشتمش!
- پس همه ش بیخوده، مگه من بیکارم شر و ورای تو رو بخونم. من فقط از اون کتاب‌های قدر می‌خونم…!
-دلم رو نشکن؛ آخه فقط واسه تو نوشتمش…