انتشارات ابریشمی منتشر کرد:
شواهد باستانی نشان می‌دهند که تاریخ ساخت گچ به پیش از ساختن خشت و پخت آن به صورت آجر می‌رسد. در قدیمی‌ترین بنای دنیا، یعنی اهرام ثلاثه مصر که قدمتی چهار هزار و پانصد ساله دارد، از گچ به عنوان ماده چسبنده مقاوم بعد از ازاره در بین سنگ‌ها و جهت کلاف سازی آن‌ها استفاده شده است. یکی از کاربردهای ویژه گچ، اندود کردن دیوارها و سطوح داخلی ساختمان‌ها است و هنر گچبری، این آراستگی را به حد کمال و دلنوازی می‌رساند. به کار بردن تزئینات گچی در تزیین دیوارها، روش معمول در شهرهای ایرن و عراق بوده است. اولین مردمی که در ایران به این دست زدند هخامنشیان و سپس ساسانیان بودند. سفید کاری با گچ که در دوره اشکانیان تکامل یافت نخستین پوشش دیواره‌های خشتی بود به منظور آنکه این دیوارها را از آسیب رطوبت محفوظ بدارد. اما در همان حال خاصیت تزیینی نیز داشت، زیرا از زشتی دیوارهای گلی می‌کاست و خاصه در زینت دیوارهای آجری و سنگی معمولی در دوران بعد یعنی دوره ساسانی نیز بسیار مؤثر و مفید بوده است.
