انتشارات حدیث نینوا منتشر کرد:
پشت کوه‌های بلند و آن سوی نهرهای روان، جنگلی سرسبز بود. شبش با صدای جیرجیرک‌ها و روزش با صدای پرندگان سپری می‌شد. نام آن جنگل «جنگل پرندگان» بود. چون همه جور پرنده‌ای در آن پیدا می‌شد. مثل کبک، جغد، لک لک، بلدرچین، قرقاول و خیلی پرنده‌های دیگر.
در میان این پرندگان، طاووس زیبایی زندگی می‌کرد. طاووس هر روز صبح از خواب بیدار می‌شد و پرهای زیبایش را باز می‌کرد. پرهای او در نور آفتاب صبح، زیبایی زیادی داشت. وقتی طاووس پرهایش را باز می‌کرد همهٔ پرندگان جمع می‌شدند و خیره به او می‌شدند.