انتشارات کتاب برادر منتشر کرد:
نماز را که اقامه می‌بندم، همهٔ خطرات آن شب می‌آیند جلوی چشمم. خاصیت نماز این است ظاهرا، همدی چیزهایی که یک گوشی نهنت پنهانشان کردهای، ناگهان می‌آیند سراغت مبادا حواست جمع نماز باشد، چه می‌دانم. چقدر نماز صبح بعد آن شب، در آن سردخانهٔ غمگین، در ذهنم جا مانده است. شاید تنها نمازی که همهٔ لحظاتش را در دل و جان دارم. اصلا مگر می‌شود نماز با چشم‌های تو اقامه بسته شود و با لبخند تو سلام داده شود و شیرین نباشد؟