انتشارات پژواک کیوان منتشر کرد:
در سال‌های اخیر بارها شنیده و خوانده‌ام که گویا «رمان» دیگر کهنه شده است و پاسخگوی نیازهای زمان حاضر نیست. این سخنان مرا متعجب می‌کند.
زیرا رمان این امکان را فراهم می‌آورد که جهان واقعیت، ژرف‌تر درک شود و گرایش‌های انسان نسبت به جهان و مسایل بغرنج در آن گسترده‌تر بازتاب یابد. رمان، نوعی ادبیات - و به بیانی پرظرفیت‌ترین نوع ادبی است که برای کسب بینشی ژرف درباره زندگی عظیمی که ما را در برگرفته است. من از آن واقع گرایی سخن می‌گویم که اندیشه باز، زایش زندگی، و نیز بهبود همواره آن به سود کل انسانیت را، در خود بارور است. این واقع گرایی آن است که به تشریح آن گونه فلسفه زندگی می‌پردازد که نه روی برگردانی از جهان و نه پرواز بر فراز واقعیت - هیچ کدام - را نمی‌پذیرد.