انتشارات آگه منتشر کرد:

نظریه استعاره مفهومی را می‌توان دیدگاهی از استعاره در نظر گرفت که در آن ساختمان معنای

استعاری صرفا به این نکته می‌پردازد که چگونه استعاره‌ها از هم‌بستگی در تجربه یا از شباهت

بین حوزه‌های تجربی برمی‌خیزند. در هر دو، معنای استعاری را می‌توان مشتق از یک

مجموعه متناظر یا نگاشت، منظم میان این دو جنبه تجربه در نظر گرفت. اما شواهد موجود

نشان می‌دهد که این گفته ساده‌انگارانه و نارساست، و یک دیدگاه پیراسته‌تر مورد نیاز است.

آن جنبه از ساختمان معنای استعاری که باید مورد بررسی قرار بگیرد حول موضوع بافت و

این‌که چه‌گونه در درک و خلق استعاره نقش بازی می‌کند دور می‌زند. به علاوه، نشان می‌دهم

که ساختمان استعاره مفهومی شدیدا وابسته به بافت و شامل دو موضوع به هم نزدیک (اگر نه

یک‌سان) در مورد بافت است که از دو زاویه متفاوت انتخاب شده‌اند: یکی از جانب

شخصی که تلاش می‌کند استعاره را در بافت درک کند (مفهوم‌ساز۲) و دیگری از طرف

کسی که استعاره را در بافت تولید یا خلق می‌کند (مفهوم‌ساز۱).

در این‌جا هدف من این است که مفهوم بافت را در ارتباط با استعاره مورد بحث قرار دهم،

گرچه در این مرحله فقط می‌توانم یک ایده بسیار خام از آن به دست بدهم -روی هم‌رفته،

توصیف نقش بافت در ساختمان معنای استعاری هدف عمده و نهایی این کتاب است. تعریفی

از بافت که من برای هدف‌های خود از همه مناسب‌تر یافتم از فون دایک (۵:۲۰۰۹) است:

«… بافت چیزی است که۸ مرتبط با موقعیت اجتماعی خود شرکت‌کنندگان تعریف می‌شود».

(برگرفته از فصل یکم)