انتشارات ادیان منتشر کرد:

واژه «زندیق» نخستین بار در کتیبه کرتیر به کار رفته و منظور از آن، پیروان دین مانی است و پس از آن برای پیروان جبش مزدک مورد استفاده قرار گرفت. این واژه در دوره اسلامی کاربرد گسترده‌ای یافت؛ تا جایی که حربه‌ای شد برای پیروان راندن رقیبان از صحنه سیاست از این رو معنا و مصداق این واژه هماره در هاله‌ای از ابهام بوده است. در این پژوهش نگارنده بر آن بوده است تا ضمن به دست دادن وجه اشتقاق این واژه به سیر تحول و تطور آن بپردازد و از مناظر گوناگون، زندیق و کسانی را بدان متهم شده‌اند به مطالعه گیرد.

در پایان، بعد از بیان آرا و عقاید زنادقه، منحصری از احوال زنادیق معروف بیان شده است.