انتشارات ژرف منتشر کرد:
آندری بیلی هم مانند جویس عاشق زبان است و قصه گویی را تابع بافت آن می‌کند. از این رو با زبان بازی می‌کند و عملا در هر صفحه واژهٔ تازه‌ای بر می‌سازد، جناس‌های بسیاری عرضه می‌کند، واژه‌ها را باهم در می‌آمیزد، آنها را می‌پیچاند و برای خواندن و رقصیدن خواننده مناسب می‌کند. بیلی با سبک پردازی نوآورانه و کمرنگ کردن مرزها در رمان، بر بسیاری از نویسندگان دههٔ بعد اثر گذاشت، اما از شگرد سیلان ذهن که بعدها جویس و وولف آن را پروراندند، پرهیز کرد و به جای آن، الگوهای اندیشهٔ شخصیت‌های در حال شکل گیری را به وصف در آورد و رمان خود را بلورین ساخت.
برگرفته از پیش گفتار مترجم
«به نظر من بزرگترین شاهکارهای نثر سدهٔ بیستم به ترتیب عبارتند از پولیسز از جویس، مسخ از کافکا، پترزبورگ از بینلی و نیمهٔ نخست داستان پریان در جست وجوی زمان از دست رفته از پروست.»
ولادیمیر ناباکوف