انتشارات نیلوفر منتشر کرد:
این سومین و تازه‌ترین رمان آگو آلوساست که پس از «آفتاب پرست‌ها» و «فرضیهٔ فراگیر فراموشی» از این نویسنده به پارسی زبانان تقدیم می‌کنم.
ژوزه ادواردو آگو آلوسا (متولد ۱۹۶۰م.) از نویسندگان پرآوازهٔ آنگولاست و به زبان پرتغالی می‌نویسد و جوایز متعددی دریافت داشته است.
آنگولا کشوری در جنوب غربی آفریقاست و قریب پانصد سال استعمار را پشت سر گذاشته و پس از استقلال دستخوش یکی از طولانی‌ترین جنگ‌های داخلی آن قارهٔ بلاخیز شده است.
اما رمان حاضر به طور مستقیم با این درگیری‌ها سروکار ندارد. بلکه برعکس (به نظرم با الهام از بورخس): «وارد داستانی می‌شویم که خواب و بیداری در آن در می‌آمیزند و جای یکدیگر گرفته می‌شوند. همهٔ ارتباط‌ها بین شخصیت‌ها در بیداری اتفاق نمی‌افتد. از کشوری به کشور دیگر می‌جهیم… و بر حس رویایی بودن افزوده می‌شود.»
نویسنده با چنان مهارتی خواننده را جادو می‌کند که انگارکل رمان بدل به خوابی خوش می‌شود.