انتشارات نیماژ منتشر کرد:
اودیسه‌ئوس و نئوپتولِموس [پسر آشیل] در ساحل جزیرهٔ خالی از سکنهٔ لمنوس از کشتی پیاده می‌شوند. اودیسه‌ئوس سال‌ها پیش فیلوکتت را در این جزیره رها کرده. پای فیلوکتت، که در خدمت سپاه یونان بود، به‌شدت مجروح شده بود، خودش دیگر به‌درد جنگ نمی‌خورد، و بوی تعفن زخم و فریادهایش سربازان را پریشان و بی‌خواب کرده بود. فیلوکتت که طی سال‌ها در جزیره تنها و همدم لاشخورهاست، کینهٔ عمیقی نسبت به یونانی‌ها و اودیسه‌ئوس پیدا کرده. حالا اودیسه‌ئوس و نئوپتولِموس آمده‌اند تا فیلوکتت را برگردانند. سربازهایش بدون او در جنگ شرکت نمی‌کنند، و به کمان فیلوکتت هم نیاز است. تیر از این کمان، که اولیس به او داده، هرگز خطا نمی‌کند و چنین اسلحه‌ای برای پایان دادن به جنگ بی‌پایان ترویا ضروری است. اودیسه‌ئوس نئوپتولِموس را همراه آورده تا او با نیرنگ و حیله تیر و کمان فیلوکتت را از او بگیرد. یونانی‌ها قصد دارند فیلوکتت را بربایند و به کشتی بیاورند. او هم مانند اودیسه‌ئوس و نئوپتولِموس فرماندهٔ هزار سرباز است و سربازانش با دیدن او انگیزه برای نبرد پیدا می‌کنند.
محمود حسینی‌زاد دربارهٔ ترجمهٔ فیلوکتت از زبان آلمانی گفته است: «این نمایشنامه را به سفارش Deutsches Theater برلین و در ارتباط با اجرای فیلوکتت امیررضا کوهستانی ترجمه کردم. در تابستان ۲۰۱۹. متن هینر مولر، متنی که برای ترجمه داشتم، صحنه‌بندی ندارد. صحنه‌بندی را طی تماس‌های متعدد بر سر ترجمه با دست‌اندرکاران Deutsches Theater اضافه کرده‌ام.»