وقتی نام ادبیات روسیه به میان می‌آید، ذهن خواننده بلافاصله به سوی نویسندگانی می‌رود که با عمق روان‌شناختی، تلخی فلسفی و نگاه نافذشان، ادبیات جهان را دگرگون کرده‌اند. کتاب «من آدم کشته‌ام» که گزیده‌ای از ۲۶ داستان کوتاه از ۱۸ نویسندهٔ برجستهٔ روس است، دقیقاً چنین تجربه‌ای را برای خواننده رقم می‌زند؛ سفری از دل تراژدی‌های شخصی تا آشوب‌های اجتماعی، از لحظات کمیک تلخ تا سکوت‌های گزندهٔ پس از جنایت.

این مجموعه با انتخاب و ترجمهٔ آبتین گلکار، مترجم صاحب‌سبک و آشنا به عمق زبان و فرهنگ روسی و توسط نشر ماهی ناشری که در معرفی آثار ادبی باکیفیت، سابقه‌ای درخشان دارد منتشر شده است.

موضوع کتاب من آدم کشته‌ام

روایت‌هایی کوتاه اما ماندگار از ذهن‌های درگیر، زمانه‌های متلاطم و سرنوشت‌های پیچیدهٔ انسان روسی.

این کتاب تنها یک مجموعهٔ داستانی ساده نیست؛ بلکه تکه‌تکه‌های ادبیاتی‌ست که هر کدام آینه‌ای از تاریخ، اجتماع و روان آدمی در بستر روسیهٔ مدرن و پساانقلابی هستند. داستان‌ها هم از نویسندگان نام‌آشنایی چون میخاییل بولگاکوف، آندری پلاتونوف، آیزاک بابل، و یوری نیکلین انتخاب شده‌اند، و هم از نویسندگان کمتر شناخته‌شده‌ای که صدایشان همچنان پرطنین است.

درون‌مایهٔ مشترک این داستان‌ها، تقابل انسان با موقعیت‌های بحرانی‌ست؛ گاهی فرد در برابر قدرت، گاهی در برابر وجدان، و گاهی در برابر تنهایی خفه‌کنندهٔ جهان.

ساختار و سبک ادبی کتاب من آدم کشته‌ام

• تنوع در لحن و ژانر
  نویسندگان این مجموعه، هر یک سبک و زبان خاص خود را دارند. از طنز گزندهٔ بولگاکوف تا روایت خشک و دقیق پلاتونوف، از شورمندی شاعرانهٔ بابل تا تلخی آرام نیکلین، این کتاب برای خواننده فرصتی فراهم می‌کند تا در کمتر از ۳۰۰ صفحه، با تنوع حیرت‌انگیزی از شیوه‌های نوشتن آشنا شود.

• روایت‌هایی کوتاه اما پرمایه
  برخلاف داستان‌های کلاسیک طولانی روسی، این آثار مختصرند اما به‌شدت فشرده، دقیق و پرمعنا. هر داستان، جهانی‌ست فشرده‌شده در چند صفحه که گاه بیشتر از یک رمان اثر می‌گذارد. زبان ترجمه نیز با انتخاب‌های آگاهانهٔ آبتین گلکار، نه‌تنها فارسی‌سازی خشک نیست بلکه سعی کرده به لحن نویسندگان وفادار بماند.

• نگاه به لایه‌های پنهان انسان
  اغلب این داستان‌ها موضوعاتی را مطرح می‌کنند که نه‌تنها در زمانهٔ خود حساس و مهم بوده‌اند، بلکه هنوز هم برای مخاطب امروزی دغدغه‌آورند؛ خشونت، جنون، پوچی، ترس، تقابل فرد با نظام، و گاه خودکشی یا جنایت.

درباره مترجم

آبتین گلکار بی‌شک یکی از مترجمان برجستهٔ ادبیات روس در ایران است. او با تسلط کامل بر زبان روسی و شناخت عمیق از فرهنگ و تاریخ آن سرزمین، آثار بسیاری را ترجمه کرده که همواره با استقبال مخاطبان خاص و جدی ادبیات مواجه شده‌اند. در این کتاب نیز، گلکار نه‌تنها مترجم بلکه در انتخاب آثار و نویسندگان نیز نقش کلیدی ایفا کرده است. ترجمه‌های او روان، دقیق و تا حد ممکن به حال و هوای نویسندگان اصلی وفادار است.

گزیده‌هایی از کتاب من آدم کشته‌ام

• آدم‌ها در تاریکی با حقیقت صادق‌ترند. وقتی چراغ‌ها خاموش می‌شود، نقاب‌ها هم می‌افتند.
  داستانی از میخاییل بولگاکوف
• نه از گلوله ترسیدم، نه از خون. فقط از سکوت بعد از شلیک می‌ترسم.
  داستانی از آیزاک بابل
• او آدم نکشت چون مجبور بود؛ آدم کشت چون لحظه‌ای فکر کرد هیچ‌کس نگاه نمی‌کند.
  یکی از نویسندگان مجموعه
• در شهر ما، درد همان‌قدر عادی‌ست که نان. فقط نان، گاهی کمیاب می‌شود.
  داستانی از آندری پلاتونوف

چرا باید «من آدم کشته‌ام» را بخوانیم؟

اگر می‌خواهید با ادبیات داستانی روسیه آشنا شوید، اما نه با رمان‌های طولانی و کلاسیک، بلکه با نمونه‌هایی جمع‌وجور، متنوع و به‌روز، این مجموعه بهترین نقطهٔ شروع است. داستان‌های این کتاب مانند پنجره‌هایی‌اند که خواننده را به دنیای درونی نویسندگان، تنش‌های تاریخی و رنج‌های انسان مدرن پرتاب می‌کنند.

خواندن این کتاب یعنی تجربهٔ فشرده‌ای از ادبیات عمیق، بی‌پرده، و گاه آزاردهنده‌ای که هیچ‌گاه فراموش نمی‌شود.

اگر دغدغهٔ انسان، خشونت، حقیقت و وجدان دارید، این داستان‌ها با شما حرف خواهند زد. اگر دوست دارید نثرهای قوی و فضاسازی‌های کوتاه اما مؤثر را تجربه کنید، این کتاب شما را غافلگیر خواهد کرد. و اگر مترجمی قابل‌اعتماد برای ورود به ادبیات روسیه می‌خواهید، آبتین گلکار راهنمایی امن و دقیق است.
من آدم کشته‌ام کتابی‌ست که شما را به دالان‌هایی تاریک اما روشنگر از ادبیات روسی می‌برد؛ جایی‌که انسان در برابر خودش می‌ایستد و روایت کوتاه، بلندتر از هر فریادی طنین می‌اندازد.