رمان «فروپاشی» نوشتهٔ «بی. اِی. پاریس» با ترجمهٔ شهاب شکروی در انتشارات خوب منتشر شد. «فروپاشی» داستان زن و شوهر جوانی به اسم کَس و متیو است که بعد از گذشت حدود یک سال از زندگی مشترکشان، در خانهٔ کلبه‌مانند کوچکی در یکی از جنگل‌های اطراف لندن و به دور از هیاهو و شلوغی زندگی خوش و خرمی دارند. متیو در شرکتی مشغول به کار بوده و کَس هم یک معلم است که فعلاً در تعطیلات شش‌هفته‌ای به سر می‌برد. زندگی این زوج زندگی روتینی محسوب می‌شود. از آن‌جا که خانهٔ این زوجِ جوان در جایی دور از شهر و پشت جنگلی زیبا قرار دارد، برای دسترسی از محل کار به خانه، کَس و متیو یک جادهٔ اصلی و یک جادهٔ میانبر جنگلی در اختیار دارند. یک شب، هنگام رفت‌وآمد کَس از این جادهٔ جنگلی، در میانهٔ راه و در مجاورت درختان، متوجه ماشینی می‌شود که کنار جاده توقف کرده و درگیر ماجراهای تازه‌ای می‌شود… از ویژگی‌های برجستهٔ «فروپاشی» می‌توان به شخصیت‌پردازی هنرمندانهٔ نویسنده اشاره کرد. پاریس پیش از این که یک نویسندهٔ موفق باشد، یک جامعه‌شناس و روان‌شناس ماهر است. شاید یکی از دلایل کم بود تعداد شخصیت‌های آثار او همین باشد که شخصیت‌پردازی قدرتمندی در داستان‌هایش ارائه بدهد. به عبارت دیگر پاریس، شخصیتی خلق نمی‌کند مگر این‌که واقعی و ملموس باشد. زبان ساده و روان داستان نیز از ویژگی‌های برجستهٔ این اثر است و قدرت این را دارد تا خواننده را پای کتاب بنشاند. بی. اِی پاریس در «فروپاشی» نیز مثل رمان دیگرش «پشت درهای بسته» تمرکز اصلی داستان را معطوف به زندگی زنی می‌کند که به‌تنهایی با مشکلات زیادی دست‌وپنجه نرم کرده و تنها کسی که می‌تواند او را نجات دهد خودش است. این سوژهٔ تلخ به‌نوعی بارزترین ویژگی داستان‌های بی. اِی. پاریس محسوب می‌شود؛ نویسنده‌ای که سبک نوشتارش در ادبیات امروز شاید نظیر نداشته باشد. او نویسنده‌ای‌ست که استعدادش در نوشتنِ داستان‌های جنایی ما را یاد آگاتا کریستی، مهارتش در به‌تصویرکشیدن لحظه‌های دلهره‌آور و ایجاد تعلیق ما را یاد آلفرد هیچکاک و ادگار آلن پو، و جسارتش در بیان واقعیت ما را یاد امثال همینگوی و دیکنز می‌اندازد. «فروپاشی» نه تنها در لیست کتاب‌های پرفروش و موفق قرار می‌گیرد، بلکه از آن می‌توان به عنوان یک اثر ادبی تاثیرگذار و ماندگار یاد کرد. بی. اِی. پاریس (برنادِت آن پاریس) در سال ۱۹۵۸در انگلیس متولد شد. او بخش عمده‌ای از جوانی و بزرگسالی‌اش را در کشور فرانسه گذرانده و در آنجا به شغل معلمی و انجام امور مالی پرداخته است. وی رمان‌نویسی را در سال ۲۰۱۶ با رمان درخشان «پشت درهای بسته» آغاز کرد. این کتاب که در همان سالِ انتشارش به عنوان پرفروش‌ترین رمانِ سال آمریکا از نگاه مجلهٔ نیویورک تایمز انتخاب شد، در ژانر روانشناسی-دلهره‌آور نوشته شده است. اگرچه پاریس نویسندگی را خیلی دیر آغاز کرد، اما موفقیت دور از انتظار و فروش بالای رمان اول او باعث شد تا از او رمان‌های «هر چیز کوچکی»(۲۰۱۷)، «فروپاشی»(۲۰۱۷)، و «مرا برگردان» نیز به فاصلهٔ کمتر از دو سال به چاپ برسند، که هر سه کتاب در ژانر دلهره‌آور، معمایی، هیجانی، و روانشناسانه نوشته شده‌اند.