انتشارات علمی فرهنگی منتشر کرد:
بیرون یک شهر کوچک در کشور سوئد، باغی بود قدیمی با درخت‌های میوه انبوه که شاخه‌های آنها از هر طرف در هم پیچیده بود. در این باغ کلبه‌ای بود و در این کلبه «پی پی جوراب بلند» زندگی می‌کرد. پی پی نه ساله بود و تک و تنها زندگی می‌کرد. نه مادر داشت نه پدر، که البته از یک جهت بد نبود، چون دیگر کسی نبود که وسط تفریح و بازی به او بگوید وقت خواب است و یا اینکه وقتی دلش می‌خواست آبنبات بخورد به او بگوید بیا و روغن ماهی بخور.