انتشارات نی منتشر کرد:

نظام دستگاهی موسیقی ایران با عنوان «ردیف»، که با آموزش به روش سینه به سینه حفظ شده تا به دست ما رسیده است، روایت‌های مختلفی دارد و هر روایت به نام استادی که راوی آن بوده نامیده می‌شود. ردیف میرزا عبداللَّه (۱۲۲۲– ۱۲۹۷هجری شمسی) قدیمی‌ترین و معتبرترین روایت ردیف است که از او به شاگرد بلافصلش اسماعیل قهرمانی و از اسماعیل قهرمانی به نورعلی برومند منتقل شده است.
نت نویسی انجام شده در این کتاب مبتنی بر اجرای داریوش طلایی با سه تار است. اجرایی که براساس روایت او از ردیف میرزا عبداللَّه بنا شده است. در این نت نویسی با ابداع روشی خاص افزون بر فراگیری الگوهای ردیف، فراگیری ساختار گوشه‌ها و ارتباط جمله‌های آن با یکدیگر نیز مورد توجه قرار گرفته است. روشی که از درک این موسیقی به عنوان رپرتواری منجمد می‌پرهیزد و به دنبال تبدیل آن به الگوهایی زاینده در ذهن هنرجو است. به دیگر سخن وظیفهٔ این کتاب انتقال دانش و محتوای موسیقی دستگاهی از طریق ردیف است.
داریوش طلایی خود روایت گر ردیف و از نسل چهارم موسیقی دانان پس از میرزا عبداللَه است. او نوازندهٔ ممتاز تار و سه تار است و این ردیف را طی سال‌های ۱۳۵۰– ۱۳۵۶مستقیماً نزد نورعلیخان برومند آموخته است، همچنین دوره‌هایی از دیگر روایت‌های ردیف را نزد علی اکبر شهنازی، عبدالله دوامی، یوسف فروتن و سعید هرمزی فراگرفته. او با تحصیل در فرانسه به دانش جدید موسیقی نیز مجهز شده و کسب این دانش به او امکان داده است تا علاوه بر اجرا و درک شفاهی ردیف به پژوهش علمی در این رپرتوار دست زند. او توانسته است در مسیر این پژوهش به درک و روشی بدیع برای انتقال محتوا و ساختار ردیف نائل آید.
داریوش طلایی نوازنده، ردیف دان، پژوهشگر و مدرس دانشگاه، در سال ۱۳۳۱ در شهرستان دماوند و در خانواده‌ای موسیقی دوست به دنیا آمد. از سن یازده سالگی به فراگیری موسیقی و شرکت در هنرستان عالی موسیقی پرداخت و در سال سوم هنرستان به نواختن تار علاقمند شد. پس از پایان هنرستان، با ورود به دانشکدهٔ هنرهای زیبای تهران جدی‌تر به امر موسیقی پرداخت. پس از فارغ التحصیلی در سال ۱۳۵۵، به تدریس ردیف در دانشگاه تهران مشغول شد. در سال ۱۳۵۸ برای ادامه تحصیل به پاریس رفت و دکتری موسیقی شناسی خود را از دانشگاه نانتز فرانسه دریافت کرد. هم زمان با تحصیل در فرانسه، در مرکز مطالعهٔ موسیقی شرق که وابسته به سوربن بود تدریس می‌کرد. وی یک دوره نیز برای تدریس به دانشگاه واشنگتن در سیاتل دعوت شد. او هم اکنون علاوه بر تدریس در دانشگاه تهران، عضو هیئت علمی گروه موسیقی دانشکدهٔ هنرهای زیبا و همچنین دانشکدهٔ موسیقی دانشگاه هنر است. طلایی علاوه بر انتشار کتاب‌هایی در حوزهٔ موسیقی و آلبوم‌های متعدد، کنسرت‌های مختلفی نیز در داخل و خارج کشور برگزار کرده است.