کتاب «نجواگر» اولین اثر الکس نورث، رمانی در ژانر جنایی و معمایی است. داستان آن در شهر کوچکی می‌گذرد که در گذشته تعدادی از ساکنینش توسط یک قاتل زنجیره‌ای به قتل رسیده‌اند و اکنون پس از بیست سال دوباره درگیر ماجرای مشابهی می‌شود. رمان نجواگر از زبان پنج راوی مختلف روایت می‌شود تا از این طریق خواننده از جنبه‌های گوناگونی در جریان ماجراهای داستان قرار بگیرد. در کنار محتوای دلهره‌آور و تعلیقی که تا پایان کتاب ذهن خواننده را درگیر می‌کند، در این کتاب به مضامین روان‌شناختی و احساساتی چون عشق، فقدان و غم نیز پرداخته شده است. کتاب نجواگر پس از انتشار در سال ۲۰۱۹، چندین هفتهٔ متوالی در فهرست پرفروش‌های نیویورک تایمز و ساندی تایمز قرار داشت. هم‌چنین نامزد بهترین کتاب جنایی معمایی سایت گودریدز در آن سال شد و به عنوان کتاب منتخب سردبیران نیویورک تایمز انتخاب گردید. نجواگر به بیش از ۳۰ زبان در دنیا ترجمه شده و در ایران نیز نشر نون آن را با ترجمهٔ میلاد بابانژاد و الهه مرادی به فارسی منتشر کرده است.

موضوع کتاب نجواگر

کتاب نجواگر با داستان پدری (تام) شروع می‌شود که پس از مرگ همسرش، با پسرش (جیک) به شهر کوچکی نقل مکان کرده تا زندگی جدیدی شروع کنند. این شهر در گذشته گرفتار قتل‌های زنجیره‌ای و دزدیده شدن چند پسربچه بوده است؛ قاتلی که نام بچه‌ها را نجوا می‌کرده و به این طریق آنها را به سمت خود می‌کشانده است. به خاطر این شیوهٔ عجیب قاتل در به دام انداختن قربانی‌هایش، به او لقب نجواگر داده بوده‌اند. مرد نجواگر در آن زمان دستگیر شده ولی اکنون پس از بیست سال، با گم شدن یک پسربچه آن ماجرا دوباره سرباز می‌کند و شایعات قدیمی مبنی بر همدست داشتن قاتل بر سر زبان‌ها می‌افتد. در حالی که کارآگاهان به دنبال یافتن پسربچه و صحبت با نجواگرِ زندانی برای گرفتن اطلاعات از او هستند، جیک نیز نجواهایی می‌شنود و به این طریق او و پدرش هم درگیر تحقیقات پلیس برای دستگیری قاتل می‌شوند. کتاب نجواگر با توجه به موضوع کلی داستان آن، در ژانر جنایی و پلیسی قرار می‌گیرد. از طرفی رویدادهای داستان و نحوهٔ روایت نویسنده، لحظات دلهره‌آور زیادی را خلق می‌کند که همراه با تعلیق‌ها و غافل‌گیری‌های متعدد، خواننده را تا پایان با خود می‌کشاند. از این رو می‌توان کتاب نجواگر را در دستهٔ معمایی و ترسناک هم قرار داد. همچنین روایت شدن فصل‌های مختلف از زبان تعدادی از شخصیت‌ها (چه به صورت اول شخص و چه سوم شخص) کمک می‌کند تا خواننده با آنها ارتباط بهتری برقرار کند و در این میان، نویسنده مفاهیم روانکاوانه‌ای مانند احساسات شخصیت‌ها، روابط پدر و پسری، تغییرات انسان در طول زندگی و احوالات یک قاتل سادیستیک را بهتر منتقل کند. از این منظر می‌توان ژانر روان‌شناختی را هم به این کتاب نسبت داد. بنابراین علاقمندان به رمان‌های جنایی، معمایی و روان‌شناختی می‌توانند از خواندن کتاب نجواگر لذت ببرند.

درباره نویسنده کتاب نجواگر؛ الکس نورث

الکس نورث نویسندهٔ پرفروش بین‌المللی در ژانر جنایی و معمایی، متولد لیدز انگلستان است و در حال حاضر هم با خانواده‌اش آنجا زندگی می‌کند. او در دانشگاه لیدز فلسفه خوانده و قبل از پرداختن به نویسندگی مدتی در دپارتمان جامعه‌شناسی آن دانشگاه کار کرده است. «الکس نورث» درواقع نام مستعار این نویسندهٔ مرموز است و ظاهرا پیش از این با نام دیگری نیز کتاب منتشر کرده است، اما کتاب «نجواگر» اولین اثر او با این نام محسوب می‌شود. به گفتهٔ خودش در ابتدا تنها در ذهن داشته که کتابش دربارهٔ یک پدر و پسر باشد، اما در ادامه داستان آن را از مشاهدهٔ بازی کردن پسرش با دوستی خیالی الهام گرفته است. الکس نورث پس از نجواگر کتاب‌های دیگری مانند «سایه‌ها» منتشر کرد که آنها هم در ژانر پلیسی، معمایی و رازآلود نوشته شده‌اند. دو کتاب جدیدش با نام‌های «خانهٔ نیم‌سوخته» و «فرشته‌ساز» نیز قرار است در سال ۲۰۲۳ به چاپ برسند.

جملاتی از کتاب نجواگر

وحشتناک‌ترین کابوس هر پدر و مادری دزدیده شدن فرزندشان توسط فردی غریبه است. اما از لحاظ آماری، این اتفاقی به‌شدت نادر است. درواقع، بچه‌ها بیشتر از جانب اعضای خانواده خودشان و پشت درهای بسته مورد آزار و اذیت قرار می‌گیرند. دنیای بیرون ممکن است ترسناک و تهدیدآمیز به نظر برسد، اما حقیقت این است که بیشترِ غریبه‌ها آدم‌های معقولی‌اند و خانه می‌تواند از هر جای دیگری خطرناک‌تر باشد. مردی که داشت نیل اسپنسرِ شش ساله را از آن‌سوی زمین بایر تعقیب می‌کرد این موضوع را به خوبی می‌دانست.

… عجیبی‌اش اینجاست که پدر و مادر باقی پسرها، همه، ادعا کردن که بچه‌هاشون هم اون نجواها رو شنیدن. هیچ ارتباط مشخصی بینشون با کارتر نبود، اما همه اون نجواها رو شنیده بودن. »

«شاید راست می‌گفتن و واقعا اون‌ها هم نجواها رو شنیده بودن. »

«شاید… یا حتی این لقب و اسمی که توی روزنامه‌ها بهش داده بودن باعث شده بود این فکر توی سر مردم به وجود بیاد. کی می‌دونه؟ هر چی که بود بدجوری اسمش سر و صدا کرد. نجواگر. همیشه، از اون لقب و اسم متنفر بودم. »

آماندا چیزی نگفت.

«می‌دونی؟ چون دلم می‌خواست فراموش بشه، متوجهی؟ نمی‌خواستم این لقب و عنوان باهاش بمونه. اما، حالا، انگار اون اسم خیلی بهش می‌آد. چون در تمام این مدت، داشته توی گوش همه نجوا می‌کرده. و آدم‌ها - این آدم‌ها - داشتن بهش گوش می‌کردن. »