این کتاب بررسی‌ای دربارهٔ مسئلهٔ روش است. استدلال کتاب این است که روش در علوم اجتماعی (و نیز علوم طبیعی) به‌واسطهٔ مجموعه‌ای از چشم‌بندی‌های قرن نوزدهمی و یا حتی قرن هفدهمیِ اروپایی-آمریکایی‌ها ایجاد شده است. بنابراین روش در فهم و ارائهٔ خود دچار اشتباه است. در این کتاب نشان دادم که روشْ مجموعه‌ای کم‌وبیش موفق از روندهای گزارش‌دهی دربارهٔ واقعیتِ مفروض نیست. بلکه اثرگذار است. روشْ ترتیبات و نحوهٔ گردآوری چیزها و تلقی از ترتیبات آن چیزها را تولید می‌کند که می‌توانستند به‌صورت دیگری نیز باشند. اما چگونه به چنین چیزی بیندیشیم؟ در این کتاب، کوشیده‌ام تا مجموعه‌ای از واژگان برای فکرکردن دربارهٔ روش، عملکرد و کارکرد آن را تولید کنم.