یک سرزمین موعود

«سرزمین موعود» با نام اصلی A Promised Land کتابی در ژانر داستانی و گونهٔ خاطرات یا زندگی‌نامه، نوشتهٔ باراک اوباما، رئیس جمهور اسبق ایالات متحدهٔ آمریکا است که اولین بار در ۱۷ نوامبر سال ۲۰۲۰ میلادی، توسط نشر کرون منتشر شد. نشرهای «نون»، «مون» و «مهراندیش»، این کتاب انگلیسی‌زبان را به زبان فارسی برگردانده‌اند که پیشنهاد ما برای خرید کتاب سرزمین موعود، نسخهٔ نشر مهراندیش با ترجمهٔ پوریا حسنی است. نسخه‌ای که اولین ترجمهٔ فارسی از کتاب حاضر به شمار می‌آید و علاوه بر برخورداری از متن کامل و ارجاع به اصلِ کتاب، طراحی و جلد بهتری را دارا است؛ تجدیدچاپ‌های بیشتر این نشر هم دلیلی بر کیفیت بالاتر و اقبال مخاطبین به این نسخه هستند. سرزمین موعود کتابی با اطناب بالاست که در تمامی نسخه‌های فارسی، حجمی بین هفتصد الی هشتصد صفحه دارد. این کتاب، اولین جلد از مجموعه‌ای دو جلدی است که اوباما آن [ها] را پس از رسیدن به مقام ریاست‌جمهوری آمریکا، بین سال‌های ۲۰۰۹ تا ۲۰۱۷ نوشته است.

موضوع کتاب سرزمین موعود

همان‌طور که گفتیم، سرزمین موعود یک کتابِ حسب‌حالی محسوب می‌شود اما نکتهٔ بارزِ آن، نوشته شدن زندگی‌نامه توسط خودِ شخصیت اول است که گونهٔ «اتوبیوگرافی»(خودزندگی‌نامه‌نوشت) را برای مخاطب زنده می‌کند. داستانِ کتاب، تمام فراز و فرودهای زندگی اوباما را با تمرکز بر دورهٔ ریاست جمهوری او روایت می‌کند. از جایی که او به عنوان سناتوری جوان در مجلس سنای آمریکا حضور پیدا کرد شروع می‌شود و نشان می‌دهد که چگونه توانست به بالاترین مقام ریاست جمهوری در دنیا برسد. بررسی و تحلیل مسائل مختلف دورهٔ تصدی پست او در کاخ سفید هم دیگر نکات جذاب کتاب را تشکیل می‌دهند. پیگیری‌هایی که او در مسائل مختلف سیاسی، اجتماعی و اقتصادی داشت که از مهم‌ترینِ آنان می‌توانیم به راه حل‌هایش برای معضلاتی چون حقوق سیاه‌پوستان و رنگین‌پوستان، واقعهٔ بهار عربی، منازعات بی‌پایان اعراب و رژیم اشغال‌گر قدس، مسائل اقتصادی مربوط به بحران مالی آمریکا –خاصّه وال‌استریت-، تغییرات اقلیمی و مسائل محیط زیستی و… اشاره داشته باشیم. این کتاب با عملیات نیزهٔ نپتون که مربوط به کشتن اسامه بن‌لادن و شروع پاک‌سازی خاورمیانه از تروریسم –به دید آمریکایی‌ها- است، خاتمه می‌یابد.

دربارهٔ نویسندهٔ سرزمین موعود

نوشتن بیوگرافی برای بعضی از افراد، سخت‌تر از معرفی کردنِ سادهٔ آن‌هاست. چه‌اینکه فردی مانند باراک حسین اوباما (دوم)، آن‌قدری بنا به مناصبِ جنبی‌اش شناخته شده است که وقتی قرار است او را به عنوان یک نویسنده معرفی کنیم، اولا حجم زیادی از اطلاعات‌مان به آن جنبه‌های حاشیه‌ای برمی‌گردد و ثانیا آن حجم اطلاعات، اغلب با توجه به عُرف شدن، سوخته‌اند. شاید مهم‌ترین عبارتی که می‌تواند شخصیتِ اوباما را توضیح دهد، «اولین رئیس جمهور سیاه‌پوست تاریخ آمریکا» باشد. البته اوباما اصلا با نوشتن بیگانه نیست و سرزمین موعود، اولین اثر مکتوب اوباما به شمار نمی‌آید. او پیش از این، کتاب‌های زیادی را نوشته بود که از میان آنان می‌توانیم به «رویاهایی از پدرم» و «جسارت امید» اشاره کنیم. خود اوباما درباره کتاب حاضر در توییتی کوتاه اما جامع نوشته بود:

• هدف از نوشتن این کتاب، ارائهٔ گزارشی صادقانه دربارهٔ دوران ریاست جمهوری‌ام و نیروهایی که ما آمریکایی‌ها به عنوان -یک ملت- با آنها می‌جنگیم است. [نکتهٔ دیگر این است] که چه‌گونه می‌توانیم به شکاف‌های موجود پایان دهیم و دموکراسی را عملی کنیم…

مسابقه با همسر

از نکات جالب این کتاب، شکسته شدن رکورد میشل اوباما، همسر آقای اوباما توسط خود اوباما است. در حالی که کتاب «شُدن»(Becoming) نوشتهٔ میشل اوباما، در سال ۲۰۱۸ رکورد فروش کتاب در آمریکا را شکسته بود، باراک نشان داد که دست بالای دست بسیار است. در روز اول انتشار سرزمین موعود، هشتصد و نود هزار نسخه از آن در کانادا و ایالات متحده به فروش رفت. سپس با سرعتی زیاد، درآمد حاصله از فروش این کتاب، تنها در این دو کشور، نزدیک به ۲۰ میلیون دلار رسید و هم‌چنان فروش آن در سراسر دنیا ادامه دارد. خود اوباما جایی به کنایه گفته بود که درآمد این کتاب برای او از حقوق هشت سال ریاست جمهوری‌اش در آمریکا بیشتر بوده است!

قسمت‌های جالبی از کتاب سرزمین موعود

• دو سالی که در کالج (دانشگاه) اوکسیدنتال سپری کردم، آغازگر بیداری سیاسی من بود؛ اما این بدان معنا نیست که به سیاست باور داشتم! هرچه درباره سیاست‌مداران می‌دیدم یا می‌شنیدم، با استثنائاتی اندک، مشکوک به نظر می‌رسیدند؛ موهای کوتاه و بیش از حد مرتب، پوزخندهای مرموز، بیانات مبتذل یا خودفروخته در تلویزیون، درحالی‌که [همگی] در پشت پرده، منافع شرکت‌ها و نهادهای مالی را به پیش می‌بردند. همه‌شان را بازیگران یک بازی متقلبانه می‌دانستم و اصلاً دلم نمی‌خواست بخشی از این بازی باشم…
• به طرح سؤال‌هایی مشغول شدم که به نظر می‌رسید هرکدام سؤال‌های جدیدی را در خودشان دارند. چه‌چیزی باعث پیروزی برخی جنبش‌ها و شکست برخی دیگر می‌شد؟ وقتی روند سیاسی حاکم، بخش‌هایی از یک جنبش را می‌پذیرد، نشانهٔ موفقیت جنبش است یا نشانهٔ این است که آن جنبش مصادره شده است؟ چه زمانی مصالحه قابل قبول است و چه زمانی خودفروشی است و چه‌طور باید فرق این دو را پیدا کرد؟!
• چگونه می‌توان نه با پایین نگه داشتن دیگران، بلکه با بالا بردنشان، قدرت به دست آورد؟ این دموکراسی واقعی و عملی بود. دموکراسی نه به‌منزلهٔ هدیه‌ای از بالا یا تقسیم غنائم بین گروه‌های ذی‌نفع، بلکه دموکراسی‌ای که از حاصل عمل همگان به دست بیاید. نتیجهٔ چنین دموکراسی‌ای نه‌فقط تغییر وضعیت مادی زندگی، بلکه حس کرامت افراد و جوامع بود و پیوندی بین آنانی که زمانی جدا از یک‌دیگر به نظر می‌رسیدند…