انتشارات نیلوفر منتشر کرد:

لوآندا، آنگولا، ۱۹۹۰. اندالو پسر عادی دوازده ساله‌ای معمولی است در زمان و مکانی نامعمول. او مثل دوستانش از دست انداختن معلم‌هایش لذت می‌برد، از تکالیف خانگی طفره می‌رود و داستان گلِ هم می‌کند. اما معلم‌های اندالو کوبایی هستند و تکالیف انشاهایی است دربارهٔ نقش کارگردان و دهقانان. و افسانه‌هایی دربارهٔ دارودستهٔ جنایت کاری که به مدارس حمله می‌کنند سر زبان هاست.

اندالو د آلمیدا، متولد ۱۹۷۷، با نام قلمی اونجاکی، از نویسندگان (دورگه ی) نسبتاً جوان آنگولا، در کارنامهٔ خود شعر، داستان کودکان، داستان‌های کوتاه، نمایشنامه و چند رمان دارد که اولینش همین رمان است و تعدادشان به بیش از ۲۵ عنوان می‌رسد و در دنیای پرتغالی زبان چند جایزهٔ مهم دریافت داشته است. از رمان‌های دیگرش که به انگلیسی ترجمه شده، «سوت زن» و «شهرهای شفاف» است.

آنگولا کشوری است در جنوب شرقی آفریقا که پس از قریب پانصد سال مستعمرهٔ پرتغال بودن در ۱۹۷۵ به استقلال رسید و پس از آن درگیر جنگ داخلی خونین و مرگباری شد که ۲۸ سال طول کشید (کوبایی‌ها در بخشی از آن با نیروی نظامی و فرهنگی به یاری آنگولا شتافتند) اما این جنگ فقط یک بار به حومهٔ لوآنداکشید و این رمان زمانی را روایت می‌کند که پایتخت در امن و امان است.