مسئله بودن و نبودن

کتاب «مسئلهٔ بودن و نبودن» اثر روان‌پزشک برجستهٔ امریکایی، «اروین دی. یالوم» و همسرش «ماریلین یالوم» است. آن‌ها پس از اطلاع از ابتلای ماریلین به بیماری سرطان تصمیم به نگارش این کتاب گرفتند. به پیشنهاد خودِ ماریلین تصمیم گرفتند، مدت زمان باقی‌مانده‌ای که در کنار هم هستند را ثبت کنند. موضوع این کتاب در عین حال که تکان‌دهنده و تلخ است، بسیار آموزنده، عاشقانه و تامل‌برانگیز نیز هست. این کتاب پاسخی است به پرسش‌های بسیار مهمی که در ذهن هر انسانی ایجاد می‌شوند؛ آیا می‌توان خود را برای رویارویی با مرگ آماده کرد؟ پایان یک زندگی مشترک طولانی و عاشقانه چگونه خواهد بود؟ آسیب‌های ناشی از غم از دست دادن چگونه بروز می‌کند؟ این کتاب دربرگیرندهٔ تجربیات ارزشمند اروین یالوم و همسرش پس از یک زندگی پربار، و در پایان نحوهٔ رویارویی با مرگ است. نثر کتاب، بسیار صمیمانه و روان است و با وجود موضوع ناراحت‌کننده‌اش، خواننده را تا پایان همراه خود می‌کشاند. کتاب مسئلهٔ بودن و نبودن را انتشارات «ققنوس» منتشر و نازی اکبری آن را ترجمه کرده است.

موضوع کتاب مسئلهٔ بودن و نبودن

اروین دی. یالوم روان‌پزشک پرآوازه‌ای است که به واسطهٔ کتاب‌ها و روان‌درمانی‌هایش به افراد زیادی کمک کرده تا از اضطراب‌های ناشی از فکرکردن به مرگ، در امان بمانند. اما به گفتهٔ خودِ او هرگز پیش نیامده بود که خودش درگیر این مسئله شده باشد. اما وقتی متوجه بیماری لاعلاج همسرش می‌شود، خودش را در موقعیت بیمارانش می‌بیند. اروین یالوم و همسرش ماریلین یالوم سال‌های بسیاری را در کنار فعالیت‌های دیگرشان به کار نویسندگی مشغول بودند، اما کتاب مسئله بودن و نبودن تجربه بسیار متفاوتی از سایر کتاب‌های آن‌ها بوده است. هدف اروین یالوم و ماریلین برای نگارش این کتاب معنا بخشیدن به روزها و ماه‌های واپسین در کنار یکدیگر بودن و ثبت خاطراتشان از این لحظات است. یالوم در کتاب‌ها و تفکراتش به زندگی پرمعنا و بدون حسرت زیستن و به هنگام مردن بسیار تاکید می‌کند. این طرز تفکر که همیشه در زندگی او و همسرش وجود داشته، باعث شده از فرصت محدود باقی‌مانده نیز استفاده کنند و با نگارش این کتاب به روزهای پایانی زندگی‌شان در کنار یکدیگر معنا ببخشند. هدف دیگر ماریلین از ایدهٔ نگارش این کتاب، کمک و همراهی با زوج‌هایی است، که یکی از آن‌ها به بیماری سختی دچار می‌شوند. شیوهٔ روایت هر کدام از فصل‌های کتاب نیز بسیار متفاوت است، به گونه‌ای که یک فصل را اروین یالوم نوشته است و فصل بعد را ماریلین، و این شیوه تا پایان ادامه دارد. سه فصل پایانی کتاب نیز تجربیات و خاطرات یالوم پس از مرگ ماریلین است. به گفتهٔ خودِ اروین یالوم، «هدف این کتاب پیش از هر چیز، یاری رساندن برای عبور کردن از پایان زندگی است. »

دربارهٔ نویسندگان کتاب مسئله بودن و نبودن

اروین دیوید یالوم، روانپزشک و نویسندهٔ برجستهٔ امریکایی، در سال ۱۹۳۱ در واشینگتن دی. سی. به دنیا آمد. پدر و مادر یهودی او پس از جنگ جهانی اول و سال‌ها پیش از به دنیا آمدن او، از روسیه به امریکا، مهاجرت کرده بودند. یالوم تحصیلاتش را در رشتهٔ پزشکی در بوستون و بعد از آن در رشتهٔ روانپزشکی در نیویورک انجام داده است. او پس از فارغ‌التحصیلی در رشتهٔ روانپزشکی و گذراندن دورهٔ سربازی به عنوان استاد در دانشگاه استنفورد شروع به کار کرد. او پایه‌گذار روان‌درمانی اگزیستانسیال است و توانسته ایده‌های نوینی را به علم روان‌شناسی اضافه کند. اروین یالوم با داشتن نبوغ نویسندگی، توانسته روان‌شناسی و ادبیات را در هم آمیزد و با قلم گیرا و روانش الهام‌بخش مردم زیادی در سراسر دنیا باشد.

مریلین یالوم، همانند اروین یالوم فرزند یک خانوادهٔ مهاجر به امریکا است که در واشینگتن دی. سی. به دنیا آمد. او تحصیلات خود را در رشته ادبیات تطبیقی انجام داد. ماریلین نیز مانند همسرش پس از فارغ‌التحصیلی، استادِ دانشگاه استنفورد شد. او یک تاریخ‌دان، نویسنده و محقق نیز بوده است. از جمله آثار او می‌توان به کتاب «جنسیت اجتماعی، تاریخچه‌ای بر دوستی مونث» اشاره کرد. اروین یالوم و مریلین یالوم، به مدت ۶۵ سال زندگی مشترک بسیار موفقی را در کنار یکدیگر داشته‌اند. ماریلین در سال ۲۰۱۹ چشم از جهان فرو بست.

جملاتی از کتاب مسئله بودن و نبودن

من، بارها و بارها به خودم می‌آمدم و می‌دیدم انگشتانم را روی قسمت بالایی سمت چپ قفسهٔ سینه‌ام می‌کشم. ماه گذشته، جراحی که نام و چهره‌اش را دیگر به خاطر ندارم شیئی جدید، یک جعبهٔ فلزی ۵ در ۵ سانتیمتر، را بر سینه‌ام جا داد. همه چیز از جلسه‌ام با فیزیوتراپیستی شروع شد که برای ضعف تعادلم نزدش رفته بودم. اول جلسه همان‌طور که نبض مرا می‌گرفت، با چهره‌ای وحشت زده ناگهان به طرف من برگشت و گفت: «من و تو همین الان به بخش اورژانس می‌ریم! نبضت ۳۰ تا می‌زنه! » سعی کردم آرامش کنم: «چندین ماهه که نبضم پایین اومده، و بیماری بدون علامت دارم. » حرف من تاثیر زیادی نگذاشت. او از ادامهٔ جلسهٔ فیزیوتراپی‌ام خودداری کرد و از من قول گرفت که سریعا با پزشک عمومی‌ام دکتر و. تماس بگیرم و این موضوع را مطرح کنم.

من، ماریلین، هر روز روی مبل راحتی دراز می‌کشم و از پنجره‌های قدی اتاق نشیمنمان به درختان بلوط و گیاهان همیشه سبزی که در حیاط خانه‌مان زندگی می‌کنند نگاه می‌کنم. بهار فرا رسیده است و من شاهد ظهور دوبارهٔ برگ‌های سبز بر بلوط کوهی باشکوهمان بوده‌ام. چند ساعت پیش جغدی را دیدم که روی درخت صنوبر بین خانه‌مان و دفتر کار ارو نشسته بود.