خالد حسینی (Khaled Hosseini)
خالد حسینی نویسندهٔ افغانستانی معاصر است. این هنرمند جوان در کابل متولد شده است اما با گرفتن پاسپورت آمریکایی، مدت‌هاست که تبعهٔ ایالات متحده محسوب می‌شود. او بعد از دریافت ملیت آمریکایی، آثارش را به زبان انگلیسی می‌نویسد. این نویسندهٔ افغانستانی‌الاصل، بیشتر شهرت خود را مدیون دو رمان بزرگ و محبوبش یعنی «بادبادک‌باز» و «هزار خورشید تابان» است. او جزو هنرمندانی است که به صورت تجربی به این وادی وارد شده است. درواقع او در دانشگاه به تحصیل در رشته‌های زیست‌شناسی و پزشکی پرداخته که هیچ ارتباطی به نویسندگی ندارند! اما استفادهٔ او از تجربه‌های زیستی و کشاندن درد و رنج مردم افغانستان به دل داستان‌ها نکته‌ای است که باعث شده تا نوشته‌هایش جذابیت خاصی را داشته باشند.
آشنایی با زندگی شخصی خالد حسینی
خالد حسینی، سال ۱۹۶۵ میلادی در خانواده‌ای دورگه و کابُلی متولد شد؛ پدر او از نژاد تاجیک و مادر او از نژاد پشتون بودند. خانوادهٔ او خیلی زود به علت دیپلمات بودن پدر به فرانسه مهاجرت کردند و پس از کودتای کمونیستی با از دست رفتن جایگاه پدر، راه بازگشت ناهموار شد. حسینی در غربت بار آمد و همزمان با دیدن وضع نابه‌سامان کشور خود، آن هم از دور، دغدغه‌های ذهنی زیادی را برای خودش ساخت. پس از پذیرش تقاضای پناهندگی سیاسی خانوادهٔ حسینی از سوی آمریکا، آنان به کالیفرنیا رفتند و ماجرا برای حسینی عوض شد. او ابتدا به تحصیل در رشتهٔ زیست‌شناسی پرداخت و لیسانس خود را از دانشگاه سانتاکلارا اخذ کرد؛ سپس با فارغ‌التحصیلیِ پزشکی از دانشگاه سن‌دیگو، اقدامات کنش‌گرانهٔ خود در حوزه‌های سیاسی اجتماعی را گسترش داد. در همین راستا، او از سوی آژانس پناهندگان سازمان ملل (UNHCR) به عنوان سفیر حسن نیت این سازمان در افغانستان شناخته شد. نکته‌ای که می‌تواند شروع قلقلک او برای نویسندگی بوده باشد. حسینی بعدها توانست با آرام‌تر شدن اوضاع افغانستان، به موطن خود بازگردد و در سال ۲۰۰۷ بنیاد خالد حسینی را برای کمک به هم‌وطنانش تأسیس کند. جدای از مسائل علمی، کنش‌گری سیاسی اجتماعی و نویسندگی، خالد حسینی به عنوان یک فیلم‌ساز هم شناخته می‌شود که آثاری تجربی را در حوزهٔ سینما در کارنامهٔ خود دارد. البته مهم‌ترین فعالیت سینمایی او حضور در فیلمی اقتباسی که با وام‌داری از اثر مشهورش یعنی بادبادک‌باز ساخته شده بود، است.
سبک نگارشی خالد حسینی
حسینی به طرز واضحی در گونهٔ ملی میهنی می‌نویسد و یکی از نکات جذاب نوشته‌های او، اعتقاد به فرهنگ ایران بزرگ و استفادهٔ کاربردی از آن است. برای مثال شاید جالب باشد بدانید که او نام کتاب هزار خورشید تابان را از روی شعری از صائب تبریزی برداشته است؛ به این بیت از صائب توجه کنید:
حساب مه‌جبینان لب بامش که می‌داند
دو صد خورشیدرو افتاده در هر پای دیوارش
به گفتهٔ خود حسینی، او استعداد ادبی‌اش را از مادرش به ارث برده است. او در سبک نگارشی‌اش از همان سادگی و صمیمیت قصه‌گویی مادرانه استفاده می‌کند و با روایت‌های متعدد یک‌خطی، احساسات عمیق انسانی را بر بستری واقع‌گرایانه از جهان هولناک امروزی سوار می‌کند؛ امری که باعث می‌شود تا از طرفی شرایط داستانی را درک کنیم و با شخصیت‌های حسینی هم‌ذات‌پنداری کنیم و از سویی دیگر هم‌واره بارقه‌هایی از امید را در کنار وضوح ترسناک بودن و خطرناک بودن جهان برای خودمان نگه داریم.
آثار خالد حسینی
خالد حسینی یکی از مشهورترین نویسندگان منطقه است. این نویسندهٔ جوان، البته اصلا تازه‌کار نیست و از سال ۲۰۰۱ میلادی تاکنون، در حوزهٔ ادبیات فعال بوده است. کتاب‌های او تا به حال در حدود ۵۰ زبان زندهٔ دنیا را درنوردیده‌اند و با ترجمه‌های متعدد به بسیاری از فرهنگ‌ها راه یافته‌اند. او غیر از بادبادک‌باز و هزار خورشید تابان، نگارش کتاب‌های داستانی دیگری هم‌چون «دعای دریا» و «ندای کوهستان» را هم در کارنامهٔ ادبی خود دارد.