انتشارات مرکز منتشر کرد:

ستارهٔ دنباله دار با دم شعله‌ورش غرید و مستقیم به طرف دره حرکت کرد، از توی جنگل و کوهها رد شد و بعد دوباره در افق ناپدید شد.

من مطمئنم اگر ستارهٔ دنباله دار به زمین نزدیک‌تر می‌شد حالا هیچ یک از ما این‌جا نبودیم. اما آن فقط دنباله‌اش را حرکت داد و با سرعت به منظومهٔ شمسی دیگری در دوردستها رفت و از آن پس هرگز دیده نشد.

اما توی غار آن‌ها این چیزها را نمی‌دانستند. آن‌ها فکر می‌کردند که وقتی ستارهٔ دنباله دار پایین آمد همه چیز سوخت یا خرد شد و از بین رفت و این‌که غار آن‌ها تنها چیزی است که توی دنیا باقی مانده است. آن‌ها گوش دادند و گوش دادند اما تنها صدایی که به گوش می‌رسید سکوت بود.