شفای زندگی

یکی از کتاب‌هایی که می‌تواند زندگی شما را تحت تاثیر قرار دهد، «شفای زندگی» (با نام اصلی: You can heal your life) است. این کتاب که در ژانر خودیاری و انگیزشی طبقه‌بندی می‌شود، برای اولین بار در سال ۱۹۸۴ میلادی به چاپ رسیده بود. این اثر در نسخهٔ اصلی خود به زبان انگلیسی منتشر شده بود. لوییز ال هی، سخنران انگیزشی آمریکایی، نویسندهٔ این کتاب پرفروش است. کتابی که در گونهٔ غیرداستانی (non-fiction) قرار می‌گیرد. این اثر که یکی از پرفروش‌ترین آثار در حوزهٔ سبک زندگی (Lifestyle) به شما می‌آید، در ایران با ترجمهٔ گیتی خوش‌دل و توسط نشر پیکان منتشر شده است. اثری که اولین نسخه‌اش مربوط به سال ۱۳۶۹ است. البته ناشران دیگری نیز اقدام به چاپ این اثر به زبان فارسی کرده‌اند. منتها نسخهٔ حاضر با رسیدن به چاپ ۷۵ ام با تیراژی بالا (۵۰۰۰ نسخه‌ای) محبوب‌ترین ویراست این اثر است.

موضوع کتاب شفای زندگی

کتاب حاضر درمورد تغییر سبک زندگی انسان‌ها و تلاش برای بهبود زندگی شخصی بشر است که طبیعتا زندگی اجتماعی او را هم تحت تاثیر قرار خواهد داد. لوییز ال هی در ابتدای کتاب شفای زندگی توضیح می‌دهد که تنها هدفش از نوشتن این کتاب، ساخت یک زندگی زیباتر برای همهٔ خوانندگان بوده است. او از تلاش خود برای نیل مخاطب به شفای درونی صحبت می‌کند و تمام نوشته‌هایش را تلاش برای انتقال این کلید به مخاطب می‌داند. همان‌طور که می‌بینید، نویسنده به طرزی واضح به نظریات آثاری مانند کتاب «راز» اشاره می‌کند. درواقع او هم‌چون افرادی که تمام پدیده‌های بیرونی، اتفاقات، کنش‌ها و عمل‌گری انسان را به درونیات و انتزاعات وابسته می‌دانند، فکر کرده است.

پیام اصلی نویسنده را می‌توان در این نکته خلاصه کرد که از نظر او اگر مشتاق باشیم روی ذهن خودمان کار کنیم، تقریبا همه‌چیز را می‌توان شفا داد. اما از نظر فرم کتاب، باید اشاره کنیم که ساختار روایی بر تجربه‌های زیاد و متنوع و هم‌چنین اطلاعات دس اولی دربارهٔ شفا دادن ذهن است. عنوانی که شاید اغراق‌آمیز به نظر برسد اما در اصل، مجازی از هر بهبود ممکنی بوده و بر شروع فرآیند پالایش انتزاعی که تغیّر رفتاری را هم‌راه دارد، تاکید می‌کند. این فرآیند در کتاب حاضر، بیش از هر چیزی بر زدودن ترس‌های انسان متمرکز است و تلاش می‌کند قبل از شروع مسیر، موانعی که ممکن است انسان‌ها را از تندرستی کامل یا پرداختن به خواسته‌های زندگی، بازمی‌دارد را از سر راه بردارد. طبیعی است که بعد از برداشته شدن موانع، شروع مسیر بهبود زندگی آسان‌تر خواهد بود و به نتیجهٔ بهتری هم خواهد رسید.

شفای زندگی، روان‌کاوی نمی‌کند!

شاید با خواندن بند بالا تصور کرده باشید که با یک کتاب روان‌کاوانه مانند «وقتی نیچه گریست» یا «درمان شوپنهاور» روبه‌رو شده‌اید. البته که این باور غلطی است و گرچه که نمی‌شود از لایه‌های روان‌شناختی اثر حاضر عبور کرد، اما همان‌طور که گفتیم، کتاب در حوزهٔ آثار خودیاری، انگیزشی و تعیّن سبک زندگی قرار دارد و پا را فراتر نمی‌گذارد. نکته‌ای که البته می‌تواند به جای ضعف شمرده شدن، حُسنِ اثر هم باشد. زیرا این اثر با زبان ساده و بی‌پیرایهٔ خود، ذهن مخاطب را مغشوش و گم‌راه نمی‌کند و خیلی ساده به توضیح مسائل دم دستی اما کاربردی‌اش می‌پردازد. از جالب‌ترین نکات کتاب هم اعتراف خود لوییز هی به مسالهٔ بالا است. او به مخاطبانش تاکید می‌کند که با خرید این کتاب، راه‌کارهای آن را حفظ و دائما تکرار کنند تا زندگی خود را بهبود دهند. اما در عین حال، او توضیح می‌دهد که مخاطبان کتاب نباید به واسطهٔ مطالعهٔ این اثر، ارتباط خود را با پزشکان و درمان‌گران قطع کنند. نویسنده در ادامه از تعامل راه‌کارهای خود با روش‌های عمل‌گرایانهٔ روان‌کاوان می‌گوید و معتقد است که اگر نکات مطرح شده در اثرش در هم‌راستایی با نکات پزشکی مورد استفاده قرار بگیرند، تاثیر هر دو را در بهبود زندگی، بیش‌تر خواهند کرد.

مروری بر فصل‌های کتاب شفای زندگی

شفای زندگی از چهار بخش و ۱۷ فصل تشکیل شده است. بخش اول حاوی مقدمهٔ اثر است. بخشی که طی آن، نویسنده مسائلی که به آن‌ها معتقد است را در چارچوب پیش‌فرض‌هایی مطرح می‌کند. پیش‌فرض‌هایی که قرار است، بستر بحث‌های آتی را بسازند. عنوان بخش دوم، جلسه‌ای با لوئیز است و شروع بحث اصلی را دربر می‌گیرد. درواقع در این بخش، نویسنده از یک موقعیت واقعی تجربی (Case study) استفاده می‌کند. او در این بخش ابتدا به طرح پیدایش مشکل می‌پردازد، سپس دنبال دلیل و خاستگاه پیدایش مشکل می‌گردد، دوگانهٔ حقیقت داشتن یا نداشتن مشکل را مطرح می‌کند و به این مساله می‌پردازد که باید برای حل مشکل چه کار کرد؟ البته این پایان ماجرا نیست و ممکن است که انسان در مسیر حل مشکلات به مقاومت‌های درونی برخورد کند. پس ال هی به دنبال شیوهٔ دگرگونی، نوسازی و نهایتا تمارینی روزانه برای استمرار نکات بالا دست می‌زند. به کار بردن این آرمان‌ها، بخش سوم کتاب است. او در این بخش به سراغ طرح نکات بالا در پدیده‌ها و مسیرهایی چون روابط، کار، موفقیت، ثروت و جسم می‌رود و در انتها الگوهای تازهٔ ذهنی را بر اساس تمام این چارچوب‌ها می‌چیند. داستان من، عنوان آخرین بخش از کتاب است که در آن، نویسنده از کاربرد تمام نکات مطرح شده در زندگی خودش هم نام می‌برد تا هم حس اعتماد بیش‌تری برای مخاطب ایجاد کند و هم به نوعی، دوباره کاربرد آن‌ها را نشان دهد.

آشنایی با نویسندهٔ کتاب شفای زندگی

لوییز ال هی، سخنران انگیزشی و نویسندهٔ اهل ایالات متحده آمریکا است. او بنیان‌گذار انتشارات «خانه هی» است که بیش‌تر به چاپ آثار خودش و آثاری مرتبط با سبک نوشتار و فلسفهٔ خودش مربوط بوده‌اند، می‌پردازد. این نویسنده که در سن ۹۰ سالگی و پس از عمری تلاش در حوزهٔ انگیزشی و خودیاری، در سال ۲۰۱۷ میلادی فوت کرد، ۲۰ اثر موفق را در کارنامهٔ حرفه‌ای خود به جای گذاشت. او در تمام آثار خود به مسئلهٔ تفکر نو باور داشت. نوعی از انتزاع که در آن فرض بر ارتباط تنگاتنگ خوش‌بینی با پدیده‌های مادی و غیرمعنوی (علاوه‌بر پدیده‌های معنوی) است. او حتی معتقد بود که مشکلات جسمی هم با چنین دیدی قابل حل‌اند! ال هی، زندگی شخصی سختی داشت. او در ۵ سالگی مورد تجاوز قرار گرفت و در ۱۵ سالگی درحالی‌که حامله بود، مجبور به ترک دبیرستان و رها کردن تحصیلات خود شد. با این وجود او با تلاش زیاد و جان کندن در مشاغل سخت و کم‌درآمد، وقت خود را برای مطالعه، پژوهش و حضور در حوزهٔ نویسندگی اختصاص داد. گرچه که در ادامه ازدواج او با تاجری به نام «آندرو هی» نیز باعث استقلال و امنیت مالی او شد. از مهم‌ترین آثار او می‌توانیم به کتاب‌های «شما می‌توانید زندگی‌تان را بهبود ببخشید»، «قلب، سرچشمهٔ افکار»، «خودت را دوست داشته باش»، «قدرت درون»، «دوست داشتن افکار برای افزایش رفاه»، «شما می‌توانید قلب خود را بهبود بخشید» و «من فکر می‌کنم، من هستم» اشاره داشته باشیم.

بخش‌هایی جذاب از کتاب شفای زندگی

چشمان خود را ببندید. خاموش و آرام بنشینید. به آن کس که بخشیدنش از همه سخت‌تر است بیندیشید. واقعا دوست دارید که با او چه کنید؟ او برای این‌که عفو و بخشایش شما را به دست آورد چه باید بکند؟ مجسم کنید که هم‌اکنون آن کار را کرده است. وارد جزئیات شوید. می‌خواهید که آن‌ها برای چه مدتی رنج یا ریاضت بکشند؟ هرگاه احساس کردید که کارتان تمام شده است، زمان را کوتاه کنید و بگذارید که این حس برای ابد خاتمه یابد.

من به ندرت به کسی برخورده‌ام که در خانه‌ای بار آمده باشد که اندام‌های تناسلی و کار آن‌ها را به نام خود خوانده باشد. همهٔ ما با نوعی نزاکت بار آمده‌ایم. کلماتی را که در خانوادهٔ شما به کار می‌رفت، به یاد آورید. این کلمه می‌تواند آن‌قدر ملایم باشد که مثلا بگویند «آن پایین»، و همین کلمات این احساس را به شما بخشیده که اندام‌های تناسلی، کثیف و زجرآورند. بله، همهٔ ما با این اعتقاد بار آمدیم که میان ران‌های ما چیزی است که چندان تعریفی ندارد. به نظر من انقلاب جنسی چند سال پیش، از این جهت که ناگهان به زنان و مردان آموخت که لذت جنسی گناه نیست، خوب بود.