فیلسوفان معمولا کوشیده‌اند در آثارشان از علایق و سلایق شخصی‌شان نشانی دیده نشود. فیلسوفان غالبا تلاش داشته‌اند تصویری دکارتی از خودترسیم کنند: وجودی که جز ذهنی در حال تفکر نیست. سایمون کریچلی با این کتاب سنت شکنی می‌کند و درباره یکی از بزرگ‌ترین عشق‌های زندگی‌اش می‌نویسد. کریچلی صادقانه از دلباختگی‌اش به فوتبال و باشگاه لیورپول می‌نویسد و اعتراف میکند که طرفدار متعصب این باشگاه است اما فیلسوفان حتی وقتی از عشق و عاشقی‌هایشان مینویسند، کاری متفاوت ارائه می‌دهند. این کتاب ستایشی است از فوتبال به زبان فلسفه.