جاده شخصیت
مهرگان خرد
دیوید بروکس
امید کریم‌پور
معرفی و بررسی کتاب جاده شخصیت
کتاب «جادهٔ شخصیت»(به انگلیسی: The Road to Character) اثری در ژانر خودیاری، نوشتهٔ دیوید بروکس، نویسنده و روزنامه‌نگار اهل ایالات متحدهٔ آمریکا است. این کتاب که برندهٔ عنوان «پرفروش‌ترین کتاب سال نیویورک تایمز» هم شده است، برای اولین بار در سال ۲۰۱۵ میلادی انتشار یافته است.
نیویورک تایمز در توضیح بزرگی این اثر در مروری یک خطی نوشته است:
«داستانی خواندنی، شفاف و کاملا پرجزئیات از آدمی‌زاد…»
البته این تنها عنوان کتاب حاضر نیست و جادهٔ شخصیت نامزد جایزهٔ بهترین اثر غیرداستانی سایت گودریدز هم شده بود.
جادهٔ شخصیت، کتابی نسبتا حجیم در گونهٔ آثار انگیزشی، روان‌کاوانه و خودیاری است که ۳۲۰ صفحه در قطع رقعی را شامل می‌شود. مهم‌ترین موضوعاتی که در این کتاب، مورد بررسی قرار می‌گیرند، موضوعاتی در حول و حوش اخلاق و شکل بنیادی‌تر آن یعنی فلسفهٔ اخلاق هستند. این اثر در ایران با ترجمهٔ امید کرم‌پور و توسط نشر مهرگان خرد چاپ شده است. نسخه‌ای که به تازگی و در سال ۱۳۹۹ به بازار کتاب آمده و در همین مدت کوتاه، هفت بار (در تیراژ ۱۰۰۰ عددی) تجدید انتشار یافته است. البته با در نظر گرفتن نام اورجینال کتاب، بیش از اینکه بتوانیم آن را جادهٔ شخصیت معنا کنیم، باید آن را جاده‌ای به سمت شخصیت بدانیم. درواقع بروکس در این اثر با استفاده از تمهیدات ویژه‌ای که در ادامه به آنها خواهیم پرداخت، بیش از صفر و صدی بودن و قطعیت، دوست دارد تا با ارائهٔ مثال‌هایی متنوع به طرح یک مسیر برای مخاطب خود بپردازد.
موضوع کتاب جادهٔ شخصیت
اگر بروکس را قبل از اثر حاضر می‌شناختید، می‌دانید که کتاب جادهٔ شخصیت در تداوم آثار قبلی بروکس، قرار می‌گیرد. درواقع او از راهبردی روایی استفاده می‌کند تا نوع تفهیم فلسفه‌های خودیاری را در ژانر انگیزشی تبیین کند. روش او این است که شخصیت‌هایی خیالی و فرضی را با افراد حقیقی و سرشناس، جایگزین می‌کند و مخاطبش از دل این حرکت فانتزی به ماهیت حرفی که می‌خواهد بزند، دست می‌یابد.
اما این اتفاق به چه هدفی رقم می‌خورد؟ درواقع بروکس سعی دارد تا مخاطب خود را تشویق کند تا با نگاه به مسیری که افراد موفق طی کرده‌اند، تجدیدنظری را برای نگاه او به زندگی شخصی و اجتماعی‌اش داشته باشد. طبیعی است که بازنگری در تفکرات و سبک زندگی، قبل از هر چیزی نیاز به فروپاشی از درون و بازسازی دارد؛ پس بروکس مخاطب خود را به «فروتنی» دعوت می‌کند.
او معتقد است که هر انسانی برای قدرتمند شدن یا قدرتمندتر شدن، نیاز دارد تا در ابتدا ضعف‌ها، کاستی‌ها و مشکلات درونی خودش را حس و درک کند. مرحلهٔ بعدی از نظر بروکس این است که انسان با شناختی نسبی به مواجهه با نکات بالا برخیزد و عمل‌گرایانه پیش برود.
در همین راستا، نویسنده مهم‌ترین نکاتی که اغلب مردم جهان از آن رنج می‌برند را به عنوان مسائلی اساسی، طبقه‌بندی کرده و نکاتی مانند «فتح خودِ درونی انسان، مبارزه با نفسِ مضر و سلطه روی آن، توانایی تغییر دادن خود، دستیابی به عشق و کرامت اومانیستی و…» را مطرح کرده و روش حل مسائل را با اتکا به انسان‌های موفق تاریخ، ارائه می‌کند.
نکتهٔ بعدی این است که انسان‌های موفق بروکس، افرادی خاص و عجیب و غریب نیستند و از بطن جوامع بیرون آمده‌اند؛ از سویی دیگر، او خاص بودنِ نژادی، مذهبی، قومیتی، اخلاقی، جنسیتی و… را هم رد می‌کند و از افرادی آن‌چنان متنوع مثال می‌زند که مخاطب به هیچ عنوان هم‌ذات‌پنداری خود با مثال‌ها را از دست ندهد.
آشنایی با دیوید بروکس، نویسندهٔ کتاب
دیوید بروکس، روزنامه‌نگار و نویسنده‌ای آمریکایی است که بیشتر به خاطر نگارش کتاب‌هایی در حوزهٔ انگیزشی، شهرت یافته است. او در رشتهٔ تاریخ از دانشگاه شیکاگو فارغ‌التحصیل شده است؛ نکته‌ای که باعث شده تا قلمش از گسترهٔ وسیع اطلاعات برخوردار باشد و مهم‌تر از آن، در طول انتقال مفاهیم بتواند از مثال‌های زیادی استفاده کند.
هم‌چنین او علاوه بر نویسندگی و روزنامه‌نگاری، به عنوان یک ویراستار حرفه‌ای هم شناخته می‌شود و سابقهٔ ویراستاری در روزنامه‌های واشنگتن تایمز و وال استریت ژورنال را دارد؛ نکته‌ای که باعث شده تا مقالات، یادداشت‌ها و صدالبته کتاب‌های او از تعادل خوبی بین فاخر بودن و راحت‌خوان بودن برخوردار باشند.
بروکس به عنوان یک متفکر چندوجهی و چندحرفه‌ای، سعی کرده تا تعاملی بین حرفه‌های موردعلاقهٔ خود در آثارش ایجاد کند و حتی بیرون از نوشته‌هایش هم با اقداماتی مانند بنیان‌گذاری جایزهٔ سیدنی هوک، موفق عمل کند. جایزه‌ای معیاری ادبی دارد و از سال ۲۰۰۴ تا به حال، همواره به برترین روزنامه‌نگار و مفسر سیاسی و فرهنگی سال اهدا می‌شود.
مهم‌ترین دغدغه‌ای که این نویسنده در آثارش بروز داده، اهمیت قائل شدن برای تغییرات فکری، فرهنگی و اخلاقی جوامع مدرن در تضاد با سنت بوده است. در همین راستا، او در آثار خود پای موضوعات مهمی مانند اخلاق، مصرف‌گرایی، طبقه‌طبقه شدن جامعه و… را پیش می‌کشد. تلاش بروکس در این واکاوی‌ها، بازخوانی تحولات روز با دیدی کلی‌نگرانه و ریشه‌یابی ضعف‌های فکری جوامع روز انسانی هستند.
دیوید بروکس علاوه بر کتاب جادهٔ شخصیت، آثار موفق دیگری هم‌چون «کوه دوم» و «آن‌سوی ایگو: تلاشی برای رسیدن به زندگی اخلاقی» را هم در کارنامهٔ خود دارد.
جملاتی از کتاب جادهٔ شخصیت
«اخیراً مدام به تفاوت میان فضیلت‌های رزومه‌ای و فضیلت‌های ستایش‌نامه‌ای فکر می‌کنم. فضیلت‌ها یا صفات نیکوی رزومه‌ای، آن‌هایی هستند که شما در رزومهٔ خود درج می‌کنید، توانایی‌هایی که با خود به بازار کار می‌آورید و به موفقیت بیرونی شما کمک می‌کنند. فضیلت‌های ستایش‌نامه‌ای اما، آن‌هایی هستند که پس از درگذشت‌تان و به هنگام تشییع‌تان یا در مراسم یادبودتان در مورد آنها صحبت می‌شود، یعنی صفاتی که هستهٔ وجودی شما را شکل می‌دهند. خواه مهربان، شجاع، درستکار یا وفادار باشید؛ و اینکه شما چه نوع رابطه‌هایی ایجاد کرده‌اید. احتمالاً بیشتر ما خواهیم گفت که فضیلت‌های ستایش‌نامه‌ای مهم‌تر از فضیلت‌های رزومه‌ای هستند، اما اعتراف می‌کنم که من خود زمان بسیار بیشتری از عمرم را صرف فکر کردن به دومی کرده‌ام تا اولی…»
«هم‌زمان با بالا رفتن آشکار میزان اعتماد به نفس آدم‌ها، تمایل آنها به شهرت نیز افزایشی چشم گیر یافته است. در گذشته از میان آرزوهای مردم، شهرت عموما در رده‌های پایین جای می‌گرفت. در یک بررسی در سال ۱۹۷۶ که از مردم می‌پرسید اهداف‌شان در زندگی را فهرست کنند، شهرت، از میان شانزده هدف بالقوه، در جایگاه شانزدهم قرار گرفت. در سال ۲۰۰۷ اما ۵۱ درصد از جوان‌ها عنوان کردند که به شهرت رسیدن یکی از مهم‌ترین اهداف‌شان در زندگی است. »
«فردی که رسالتی برای خود قائل است، لزوما خود را وقف حقوق مدنی، یافتن درمان برای یک بیماری، یا اداره کردن یک سازمان بشردوستانه که از قضا تحلیلهای هزینه-فایده هم وجودش را تایید می‌کنند، نمی‌کند. چنین افرادی بنا بر دلایلی بسیار عمیق‌تر و والاتر از سود و فایده، رسالتی را به عهده می‌گیرند و هر چه‌قدر بیشتر با سختی و مشقت روبه‌رو شوند، محکم‌تر و سخت‌تر به آن [رسالت‌شان] چنگ می‌زنند…»
«جادهٔ شخصیت اغلب سرشار از لحظه‌هایی از بحران‌ها و مواجهه‌های اخلاقی و بازآمدن از آنها است. وقتی آنها در معرض آزمون‌های سخت و دشوار قرار می‌گرفتند، ناگهان توانایی بیشتری برای نگاهی دوباره به ذات خویش می‌یافتند. خودفریبی و توهم هرروزهٔ آنها در برابر تسلط‌شان بر نفس فرو می‌ریخت. اگر آنان دل‌شان می‌خواست که صبح‌ها با شخصیتی متحول شده از خواب برخیزند، چاره‌ای نداشتند که با خودآگاهی، خود را کوچک بشمارند و متواضع باشند. آلیس برای ورود به سرزمین عجایب باید کوچک می‌شد و یا آن‌طور که کی‌یرکگور گفته است «تنها کسی که به زیرین جهان نزول می‌کند، می‌تواند آن‌چه را که به آن عشق می‌ورزد، نجات دهد! »»
- مشخصات کتاب
- نقد و بررسی
- پرسش و پاسخ
| نام کامل کتاب | جاده شخصیت |
|---|---|
| ژانر | غیرداستانی، فلسفه، روان‌شناسی، خودیاری، زندگی‌نامه، تاریخی، کسب و کار |
| تعداد صفحه | ۴۱۶ |
| قطع | رقعی |
| نوع جلد | شومیز |
| وزن | ۳۹۸ گرم |
| شابک | ۹۷۸۶۰۰۸۰۶۷۴۳۶ |