«زنان محلهٔ استپفورد» اثر «آیرا لوین» داستان زنی عکاس به نام «جوآنا» است که همراه شوهر و دو فرزندش به استپفورد نقل مکان می‌کنند. برای جوآنا و خانواده‌اش، نقل‌مکان به استپفورد زیبا مثل یک رویای تحقق‌یافته است. اما چیزی که جوآنا از آن خبر ندارد این است که پشت ظاهر آرام و شاعرانهٔ این محله، رازی وحشتناک پنهان است؛ حقیقتی درهم‌شکننده که هرآن‌کس به آن پی می‌برد، دیگر آدم سابق نمی‌شود. «زنان محلهٔ استپفورد» روایتی هیجانی-روانشناختی‌ست که هم‌زمان گزارشی بی‌پرده را از جامعه‌ای رسانه‌زده ارائه می‌دهد که جوانی و زیبایی را به هر قیمتی ارجح می‌داند. این اثر تاثیری آن چنان عمیق برپیکرهٔ ادبیات این ژانر از خود به جا گذاشته که عنوان کتاب وارد فرهنگ لغت عامه شده است. این اثر پس از انتشارش، نقدهای مثبت نویسندگان و رسانه‌های زیادی را برانگیخت. مجلهٔ اسکوآیر در ستایش این اثر نوشت: «مرغوبیت جنس داستان این کتاب، فقط با موتور خودروهای آلمانی قابل مقایسه است؛ خلاقیت بالا، طراحی استادانه و مثل خودِ زنان محلهٔ استپفورد، بی‌نقص!» و کاربران و خوانندگان سایت گودریدز نوشتند: «ایرا لوین موفق شده در سال ۱۹۷۲ داستانی خلق کند که هم یک کمدی سیاه به حساب می‌آید و هم طنز تلخی مدرن! و این مسئله ثابت می‌کند که او چقدر از عصر خودش پیش بوده.» و خوانندهٔ دیگری از تجربهٔ خواندن این اثر نوشت: «قبل از خواندن این رمان کوتاه، تقریباً همه جا می‌گفتم که از این سبک داستان‌ها بیزارم؛ اما این رمان را به اصرار دوستم خواندم و بسیار از آن لذت بردم.» این اثر با ترجمهٔ «شیما طیبی جزایری» در نشر خوب منتشر شده است.