چرا نویسنده‌ای چون پیکو آیر که تمام عمرش را از اتیوپی تا کاتماندو و کوبا و سایر نقاط دنیا در سفر و تکاپو بوده، به این باور رسیده که ساکت و آرام نشستن در یک اتاق می‌تواند حد نهایتِ ماجراجویی باشد؟ او پاسخ به این سؤال را در کتاب «هنر آرامش» می‌دهد؛ کتابی که به درستی و همان‌طور که عنوان فرعی‌اش می‌گوید، یک «ماجراحویی در سفر به ناکجا» به شمار می‌رود. آیر در این کتاب دربارهٔ کسانی تحقیق می‌کند که زندگی‌شان را وقف رسیدن به آرامش کرده‌اند؛ از جمله لئونارد کوهن، خوانندهٔ سرشناس جهانی، که لذت‌های ناشی از زندگی تجملاتی‌اش را فرو گذاشت و در صومعه‌ای واقع در کوهستان به تمرین ذن پرداخت.