لیرشاه

انتشارات علمی فرهنگی منتشر کرد:

به عقیده بسیاری از ناقدان سخن، گذشته از هملت، لیرشاه از نظر ادبی بر دیگر نمایش نامه‌های شکسپیر برتری دارد. شکسپیر این اثر را در دروان اوج نبوغ خود نوشته است. گویا آن را از داستان‌های کهن قوم سلت گرفته و با استادی و چیره دستی تمام، با داستان دیگریبه هم آمیخته و اثری بدیع پدید آورده است.

لیرشاه، پادشاه کهن سال انگلستان، قلمرو خویش را بر اثر نادانی و سبکسری به دو دختر ناسپاس و چابلوس خود می‌بخشد و دختر کهتر را که از چرب زبانی و مداهنه پرهیز دارد، از این بخشش محروم می‌کند. اما این دو دختر چنان با پدر خویش بدرفتاری و گستاخی می‌کنند که او دیوانه می‌شود و در میان طوفانی سهمگین سر به بیابان می‌گذارد. این قسمت از نمایش نامه نقطه اوج هیجان و بحران داستان ((لیر) ) است و پرتو درخشان نبوغ شکسپیر را به وضوح تمام نشان می‌دهد.

سرانجام ((لیر)) دیوانه، جسد بی‌جان دختر کهتر خود را، که به دست گماشتگان خواهرانش از پای در آمده است، در آغوش می‌گیرد و از رنج زندگی رهایی می‌یابد