جنگل نروژی

«جنگل نروژی» داستانی‌ست از دل اتفاقات جادوییِ پنهان‌شده در جهان واقعی که همواره در طول داستان تلاش می‌کند تا تیره‌ترین و تلخ‌ترین مفاهیم زندگی انسانی را جلوی چشممان مجسم کند؛ و این برگ برندهٔ «هاروکی موراکامی» در کتابی‌ست که کارنامهٔ حرفه‌ای او را به همراه تمام زندگی‌اش، به سمت سرنوشت جدیدی کشاند. جنگل نروژی دربارهٔ احساسات و افکار ترسناکی‌ست که شخصیت‌ها نه‌تنها به آن‌ها دچارند، که حول محور آن‌ها نیز شکل می‌گیرند و تعریف می‌پذیرند. دنیای داستانی آن واقعی‌ست، اما کسی نمی‌داند در گوشه و کنار تنهایی کسانی که عزیزی را از دست داده‌اند، چه می‌گذرد؛ شخصیت‌هایی که به افسردگی و جریانی توخالی از احساسات دچارند و راه فراری از آن پیدا نمی‌کنند، اما باز در سخت‌ترین شرایط این را می‌دانند که تنهایی راه‌حل نهایی نیست. موراکامی را با سبک بدیعش در روایت داستان‌هایی می‌شناسیم که در سبک «رئالیسم جادویی» قرار می‌گیرند. هر چیزی که در این داستان می‌خوانیم در جهان ما و همان واقعیت عینی رخ می‌دهد که تجربه‌اش می‌کنیم، اما وظیفهٔ ادبیات راه یافتن به غیرقابل دست‌یابی‌ترین نقاطی‌ست که در تنهایی سپری می‌کنیم و توان تفکیک‌شان را واقعیت از نداریم. سبک ادبی او انسان را تنها می‌بیند و جهان را توده‌ای بی‌سروته و بازنشدنی از گره‌هایی بی‌نهایت؛ اما هاروکی موراکامی رسالت خود را باآفرینی انسانی شخصیت‌ها در این جهان تاریک و سرد می‌بیند و به خلق عواطفی دست می‌زند، که در فضای منحصربه‌فرد داستانش رنگ‌وبویی جادویی به خود می‌گیرند. این نابغهٔ ژاپنی و ادبیات مشرق‌زمین، با اتمام و انتشار این کتاب در سال ۱۹۸۷ مهر امضایی به شروع دوران تازهٔ نویسندگی‌اش زد؛ دوره‌ای که بعدها او را نامزد کسب جوایز درخشان ادبی در سطح جهانی کرد و محبوبیتی کم‌نظیر برایش به ارمغان آورد. برای خرید اینترنتی کتاب «جنگل نروژی» به ترجمهٔ «محمود اعتمادزاده (به‌آذین)» و کوشش نشر «نوای مکتوب»، با ما در ادامهٔ این مطلب همراه باشید.

موضوع داستان کتاب جنگل نروژی

«تورو واتانابه» مرد جوانی‌ست که نقش اول داستان را ایفا می‌کند؛ داستانی که با خودکشی تراژیک و تکان‌دهندهٔ همکلاسی و دوست نزدیکش «کیزوکی»، از ابتدا روایتی سنگین و سرد را در مناطق برفی و بادهای سوزناک کشور نروژ، به مخاطب تحمیل می‌کند. شیرینی قلم نویسنده در همین سختی‌ها و ادامه دادن تلخی‌هاست؛ چرا که مضمون داستان اساساً ایستادگی تا آخرین جایی‌ست که توان داریم و این را در انسجام با شیوهٔ داستان‌گویی موراکامی نیز، به وضوح درک می‌کنیم. اسکاندیناوی همیشه میزبان هنرمندان و اندیشمندانی خشک و گزنده بوده و جنگل نروژی نیز با مهارت تمام خود را با این فضا و اتمسفر وفق می‌دهد؛ اما چیزی که در عمیق‌ترین مرکز داستان هنوز گرم است و می‌تپد، روحیهٔ مقاومت و جنگندگی‌ست که موراکامی به قلب شخصیت‌هایش دمیده. حالا واتانابه باید ریسمانی پیدا کند تا خودش را به هر طریق ممکن یا غیرممکن، از این باتلاق ترسناک نجات دهد و در این بین، پای دوست سابق کیزوکی، یعنی «نائوکو» به میان می‌آید. نائوکو دختری‌ست به‌مراتب افسرده‌تر و ناامیدتر از واتانابه که به خودآزاری مبتلاست و پس از خودکشی کیزوکی، روش تازه‌ای را پیش گرفته: حبس شدن در دنیای ذهنی خود و میدان دادن به روحیهٔ خودویران‌گری. قرطنینهٔ روحی-روانی او، مدت‌زمان هر مرحله از عزاداری را بیشتر و بیشتر می‌کند و نائوکو، خود به میل خود، قصد دارد تا هرگز از این عذاب رها نشود. این همان ریسمانی‌ست که واتانابه به دنبالش می‌گردد و حالا جریانی تازه را در درونش احساس می‌کند؛ گرمای امیدی که آن را مدیون نائوکو می‌داند و تصمیم می‌گیرد تا هرطور که شده، او را هم از این سیاهی به بیرون بکشد. عشق آخرین شلیک نویسنده به سیبل پیرنگ است تا طرح اصلی داستان تماماً شکل بگیرد و جهان معنایی داستان، که در حقیقت به بی‌معنایی دچار است، با ورود عنصری به نام عشق، ساختاری منسجم و قابل درک به خود بگیرد.

دربارهٔ هاروکی موراکامی

هاروکی موراکامی در سال ۱۹۴۹ در شر «کوبه» متولد شد و مشهور است که تا قبل از رفتنش به توکیو برای تحصیل در دانشگاه، ارتباط پررنگی بین او و ادبیات دیده نمی‌شد. موراکامی ۷ سال به همراه همسرش صاحب یک «jazz bar» بود و زمانی که اولین کتابش «به آواز باد گوش بسپار» را نوشت، سومین دههٔ زندگی‌اش را به پایان برده بود. از این‌جا یک دورهٔ ۸ ساله را سپری کرد که فرصت آزمون و خطا بود تا به چیزی که در درونش احساس می‌کرد نزدیک‌تر شود؛ سال‌هایی که طی آن به ترتیب سه رمان «پین‌بال ۱۹۷۳، شکار گوسفند وحشی و سرزمین عجایب بی‌رحم و ته دنیا» را نوشت. این عناوین عجیب و مفاهیم ناآشنا، آغاز راهی بودند که موراکامی را به نویسندهٔ چندی از شاهکارهای ادبیات مدرن تبدیل کرد. جنگل نروژی قصه‌ای بود که رئالیسم جادویی را در جهان آفرینندگی نویسنده، در جایگاه درستی تثبیت کرد و جرقه‌ای بود برای خلق آثاری مثل «کافکا در کرانه، سفر تنهایی، جنوب مرز غرب خورشید، ۱ کیو ۸۴، کجا ممکن است پیدایش کنم، شهر گربه‌ها، بعد از تاریکی، سوکورو تازاکی بی‌رنگ و سال‌های زیارتش، سامسای عاشق، از دو که حرف می‌زنم از چه حرف می‌زنم، برقص برقص، تاریخچه پرنده کوکی ۱ و ۲، مردان بدون زنان، اسپوتنیک دلبند من و…» که محبوبیتی عظیم را برای او رقم زدند. کتاب‌های هاروکی موراکامی در سراسر دنیا به ۵۰ زبان ترجمه شده‌اند و شاهکار او «کافکا در کرانه» به تنهایی ۴ میلیون نسخه از فروش کتاب‌های او را به دوش کشیده است. موراکامی حالا ۷۲ ساله است و پس از انتشار کتاب تازه‌اش «اول شخص مفرد» اعلام کرده که می‌خواهد در خانه بماند و کتاب‌های محبوبش را بخواند؛ یعنی «گتسبی بزرگ اثر اسکات فیتزجرالد، برادران کارامازوف اثر داستایوفسکی و خداحافظی طولانی اثر ریموند چندلر»!